Timothy Snyder’den Özgür Olmama Yolu İncelemesi – Ürpertici ve Göz ardı Edilemez
Bu ikna edici kitap, Putin’in en sevdiği Rus politik filozofuna ve sahte haberler için hazırladığı şablona bakıyor.
Tarihe inanmayan başkanların bile güvenecek bir tarihçiye ihtiyacı vardır. 2014 yılında öğrenci delegeleri ve tarih öğretmenleri tarafından kendisine Rusya tarihi için seçtiği tarih öğretmeni sorulan Vladimir Putin şu yanıtı verdi: İvan Ilyin
Rusya liderlerinin ölümünden sonra Ilyin tarih tarafından kolaylıkla yitirilebilecek bir isim. Putin ilk başta ona dikkat çekti- Ilyin bir filozoftu, tarihçi değildi bir Rus ve 1954 yılında İsviçre’ye sürgüne gönderildi orda öldü. 2005’te Moskova’da yeniden geri dönüşlerini organize ettiğinde Ilyin ’in Michigan’daki bir kütüphanede düzenlenen kişisel belgeleri de başkanın isteği üzerine eve getirildi. Ilyin ‘in yoğun politik felsefe kitaplarının yeni baskıları Kremlin çevrelerinde popüler oldu ve Rusya’nın tüm memurlarının, 2014’te denemelerinin bir koleksiyonunu aldıkları bildirildi. Ve Putin’in Rusya’nın Avrupa Birliği’nin genişlemesiyle mücadele etme ihtiyacını açıkladığı aynı zamanda Ukrayna’yı işgal etme iddiasını ortaya koyduğu zaman, başkanın güvendiği argümanlar Ilyininkiler oldu.
Timothy Snyder, yakın Rus tarihinin kendi desen yapımıyla yıkımına başladı. Tasarım gereği, Ilyin ‘in çalışması için Putin’in saygısının kapsamlı bir açıklaması ile son İngiliz ve Amerikan tarihinden ayırt edilemez olduğunu savunuyor. Snyder’in bu göz ardı edilemez kitaptaki analizinin çoğu gibi, yaptığı çerçeveleme hem rahatsız edici hem de ikna edici bir bakış açısı sunuyor.
Bolşevizm’in ilk eleştirmeni Ilyin, 1922’de Sovyetler tarafından sınır dışı edildi. Hitler’in yükselişini ve Mussolini örneğini olumlu bir şekilde yazdığı Almanya’da, 1917 devriminin etkilerini karşılayabilecek bir Rus faşizmi için fikirler geliştirdi. Milliyetçi söylemiyle retorik olarak kayıp bir “Rus ruhu” önerdi. Özünde, bir Hristiyan Tanrı’nın orijinal yaratılışını düşüşten önce yansıttı ve güçlü bir erkeksi “saf” cinsel enerjiyi çizdi. (Freud tarafından psikanalize edilmişti) Ilyin’e göre, tüm dış tehditlere karşı bu etkisiz ruhu savunmak ve teşvik etmek için yeni bir Rus ulusu kurulmalıdır- sadece komünizm değil, aynı zamanda bireycilik içinde. Bu sonuca ulaşmak için Ilyin, Rus halkının gerçek Rus kültürünü halkına geri döndürmek için “kurtarıcı” olarak atanmış bir lidere bağlı olarak, Rus halkının tek bir sesle “doğal olarak” konuşabileceği bir “sahte” demokrasinin ana hatlarını çizdi. Seçimler, “gücü boyun eğdirme eyleminde birleştirmek” için periyodik olarak bu gücü onaylamak üzere tasarlanan “ritüeller” olacaktır.
Snyder, distopyan devleti kurmak için Putin’in rejiminin Ilyin ‘in iki temel kavramını kasten takip ettiğini savunuyor. Birincisi, bu Rus ruhunun düşmanlarının birliğini kuranları tanımlamak ve yok edilmesini talep etmek; yabancı etkileri- Müslüman veya Yahudi, köktenci veya kozmopolit- Rus erdemini “sodomize” etme niyetindeydiler (cinsel görüntü, Kremlin’in heyecan uyandıran silah çağrılarından asla uzak değildir) eğer bu düşmanlar yoksa, icat edilmeleri veya abartılmaları gerekir. Rus kurumlarına terör saldırıları- Moskova tiyatro kuşatması ve Beslan okul katliamından sonra- Çeçen ayrılıkçılığı, ilk televizyonu ve daha sonra bölgesel valileri devlet kontrolüne getirmenin bir nedeni olarak kullanıldı. Bu politikalar, Snyder belgeleri Boris Yeltsin başkan yardımcısı ve eski post-modernist tiyatro yönetmeni Vladislav Surkov tarafından Putin’in liderliğinde stratejiler yönetildi. Surkov, “merkezileşme, kişileştirme, idealleşme” olarak adlandırdığı Ilyin ‘den ödünç alınan bir politikayı yönetiyor. Snyder, şunları öneriyor: Surkov’un yönetimi ile “Putin, erkekliği demokrasiye karşı bir argüman olarak sunacaktı”; Örneğin, Rus ruhuna yönelik bir saldırı ile eşcinsel hakları ve eşit evliliği ilişkilendirdi.
Bu kültür savaşında, dezenformasyon kritikti. Rus televizyonu ve sosyal medya haberlerin eğlence haline geldiği bir ortam yaratacak ve hiçbir şey gerçekçi görünmeyecek. Bu gerçek kuşatma iyi bir şekilde belgelendi, ancak Snyder’in adli tıp muayenesi, örneğin MH17 uçuşunun ardından gelen haber döngüsünün gerekli okumasını yapıyor. İlk gün resmi propagandada, Malezyalı uçağa Rus füze saldırısının aslında Putin’e suikast düzenlenmesi için Ukraynalı kuvvetler tarafından yapılan bir girişim olduğunu öne sürdü. İkinci gün olarak, Rus televizyonu CIA’nin Rus kuvvetlerini kışkırtmak için cesetlerle dolu bir hayalet uçağı yolladığı fikrini destekliyordu.
Resmi yalandan daha çirkin olan ise, insanların Kremlin’e olan inançlarını göstermelerine ne kadar izin vermişti? Putin, Snyder’in “batı” olgusallığına yönelik doğrudan saldırılarının ulusal bir gurur kaynağı olduğunu öne sürdü. Snyder bu politikayı “mantıksız inkâr edilemezlik” olarak adlandırıyor; Salisbury saldırısı etrafındaki mevcut “tartışma” ’nın tonunu duyuyorsunuz: Rus iktidarı, alternatif teorilerden oluşan göreceli bir kar fırtınasında, yeryüzünde hiçbir gerçek gerçekten ispat edilemezmiş gibi, belirsiz bir saçma ruhaniyet içinde sunulur.
Snyder’ın kitabının ikinci yarısı, Rusya’nın bu politikayı, özellikle de kitlesel bir dezenformasyon savaşıyla, Sun Tzu’nun “düşmanımızla karıştırılması” ilkesiyle ilgili bir 2.0 güncellemesiyle, bu politikayı tehdit edenlere ihraç etmeyi nasıl aradığını inceliyor, bunula birlikte çoğulcu demokrasilerin, özellikle de AB ve ABD’nin, kendilerine karşı bölünmesi ve kutuplaştırılması.
Snyder, Rus propagandacılarının insan ya da dijital olarak nasıl bir araya geldiği konusunda çok zeki, demokratik sürece inancını baltalamak için sahte haberleri yaymaya çalıştı, Aynı zamanda, Rusya TV yayınlarına Avrupalı ayrılıkçılar konusunda ve Marine Le Pen ve Nigel Farage ya açık destek veriyor. Örneğin, AB referandumundan önce İngiltere’de demokratik kurumlara olan inancını baltalamak amacıyla Rus “haber” kaynaklarının, İskoç bağımsızlık oylarının “kuruluş güçleri” tarafından “hileli” olduğu fikrini nasıl yaydığını anlatıyor. Elbette, Donald Trump’ın Putin’in hükümeti ile olan karmaşık ilişkilerinin ve kampanya örgütü ile Rus operatörleri arasındaki birçok bağlantının tamamen çözülmesini bekliyoruz. Ancak Luke Harding’in Collusion adlı kitabında olduğu gibi, Robert Mueller’in uzun bir süre için daha fazla meşgul olması için burada yeterince fazla şey var.
Bu iç karartıcı hikâyenin kaçınılmaz bir sonucu, Putin’in stratejisinin, gerçek ve kutsal bilginin kutsallığına olan inancını sarsmada çok başarılı olduğunun kabul edilmesidir. Titizlikle ve dipnotlarla yapılan bu kitapta belirli ölçüde saldırı geldiğinde verdiğiniz tepkiyi ölçmek içindir. Timothy Snyder, Yale’de tarih profesörüdür. Doğu cephesinde ikinci dünya savaşı zulümleri serpintisi hakkındaki kitabı Bloodlands, prestijli Hannah Arendt ödülünü kazandı ve sonunda büyük Tony Judt tarafından “bu konuda on yıllardır ortaya çıkan en önemli kitap” olarak tanımlandı. Ve bu çağdaş devam filmini ortaya koyarken, zaman zaman yaptığım gibi, “liberal elitlik” ve “sahte haberler” ve “MSM” ve “cazip komploların fısıldadığı şu andaki sinsi sesler başınıza geldi. “Ve hiç durmadan, sessiz kalmak. Buraya nasıl geldik? Snyder’ın iyi bir fikri var.
Makalenin Orijinal Hali İçin
https://www.theguardian.com/books/2018/apr/15/the-road-to-unfreedom-russia-europe-america-timothy-snyder-review-tim-adams
